Gdzie strumyk ptynie z wolna, A
Rozsiewa zioła maj, E
Stokrotka rosła polna, D (E7)
A nad ni± szumiał gaj. A D A
Stokrotka rosła polna, D E7 fis E7 Cis7 fis
A nad ni± szumiał gaj. h E7 A D A
"W tym lesie tak ponuro,
Że aż przeraża mnie,
Ptaszęta za wysoko, |
A mnie samotnej Ľle". | x2
Wtem harcerz j± spotyka:
"Stokrotko, witam cię,
Twoj urok mnie zachwyca, |
Czy chcesz być m±, czy nie?" | x2
Stokrotka się zgodziła
I poszli w ciemny las,
A harcerz taki gapa,
Że aż w pokrzywy wlazł.
A ona, ona, ona,
Cóż, biedna, robić ma?
Nad gap± pochylona |
I ¶mieje się: cha! cha! | x2
|